Spotkanie: Śmierć — utopijna wizja końca czy nieskończoności?

Eseista, prozaik, tłumacz, historyk literatury oraz enolog. Autor powieści „Terminal” (1994) oraz „Tworki” (1999), które zostały przetłumaczone na niemiecki, angielski, hiszpański i francuski. Opublikował szereg esejów: „Czarny człowiek. Krasiński wobec śmierci” (1990), „Melancholia. O tych, co nigdy nie odnajdą straty” (1998), „Oczy Dürera. O melancholii romantycznej” (2002), „Przezroczystość” (2007), „Książka twarzy” (2011, Nagroda Literacka Nike 2012), „Jabłko Olgi, stopy Dawida” (2015), „Katastrofy i wypadki w czasach romantyków” (2017) czy „Kontener” (2018). Bieńczyk jest również autorem dwóch opowieści dla dzieci — „Nussi i coś więcej” (2012) oraz „Książę w cukierni” (2013) zilustrowanych przez Joannę Concejo. Tłumaczył książki m.in. Milana Kundery, Rolanda Barthes’a, Emila Ciorana, Marcela Prousta. Wspólnie z Wojciechem Bońkowskim stworzył pierwszy polski przewodnik enologiczny Wina Europy, ponadto opublikował „Kroniki wina” (2001) oraz „Nowe kroniki wina” (2010), które zawierają felietony i teksty o winie.

Filozofka i pisarka. Autorka czterech książek, m.in. „Historii polskiego szaleństwa”, za którą była nominowana do Poznańskiej Nagrody Literackiej (2019) oraz prozy „Bezmatek” (2020). Doktorat z zakresu psychologii uzyskała na Uniwersytecie Jagiellońskim (2014). Adiunktka w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Współzałożycielka i dyrektorka Ośrodka Myśli Psychoanalitycznej oraz prezeska Fundacji IFiS PAN. Laureatka Nagrody Premiera za rozprawę doktorską i stypendium naukowego dla wybitnych młodych naukowców, a także finalistka Nagród Naukowych „Polityki” (2019). Twórczyni „Radia Głosy” i performance’ów o zabarwieniu psychiatrycznym. Pisze ekfrazy sztuki współczesnej oraz eseje o melancholii i teorii szaleństwa.

Historyk literatury polskiej, krytyk literacki, redaktor, wykładowca na Uniwersytecie Śląskim, gdzie kieruje Zakładem Poetyki Historycznej i Sztuki Interpretacji w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej. Dyrektor Centrum Informacji Naukowej i Biblioteki Akademickiej w Katowicach .Debiutował krytycznie w 1986 roku w „Kontrze”, ulotnym piśmie katowickiego NZS. Jego szkic o „Zniewolonym umyśle”, opublikowany na łamach magazynu „Res Publika”, został wybrany przez Czesława Miłosza na przedmowę do pierwszej krajowej edycji tego utworu. Pod koniec lat osiemdziesiątych był redaktorem niezależnych pism „Gąbka” i „Na Drodze”. W 1992 roku obronił doktorat o poezji Stanisława Barańczaka. Opublikował szereg książek poświęconych polskiej poezji, twórczości Stanisława Barańczaka czy Witolda Wirpszy. W 2019 roku zredagował „Tropy Na Dziko – postantologię”.