Stłumić krzyk kamienia

Urodzony w 1943 roku w Wittgendorfie (Saksonia-Anhalt). Z wykształcenia jest księgarzem i drukarzem, studiował też filozofię i literaturę. Przez wiele lat zarządzał wydawnictwem Carl Hanser Verlag, w którym ukazało się wiele przekładów polskiej poezji i literatury — m.in. Gombrowicza, Miłosza czy Zagajewskiego. Wydaje też dwumiesięcznik literacki „Akzente”, a w ostatnich latach przewodził Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych. Mieszka w Monachium. Jako poeta zadebiutował w latach 70., pisze także opowiadania oraz powieści. Za swoją twórczość został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami jak Prix Médicis czy Mörike Prize. Jego utwory tłumaczone były na wiele języków, również polski: w serii poetyckiej „Zeszytów Literackich” ukazał się jego wybór poezji „Pejzaż z drzewem”, a WAB wydał powieść zatytułowaną Wiolonczelistka.

Urodzony w 1970 roku poeta, tłumacz i romanista. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. W swoim dorobku posiada siedem tomów wierszy (ostatni — „Litery” — ukazał się w 2016 roku). Najbardziej znany jest z poematu „Dwanaście stacji”, odwołującego się do twórczości Tadeusza Różewicza, za który otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Ponadto poeta za swoją twórczość otrzymał nagrodę „Zeszytów Literackich” im. Josifa Brodskiego i Nagrodę „Kamień”, był też dwukrotnie nominowany do Nike oraz Nagrody Literackiej Gdynia. Jego utwory tłumaczone były na francuski, niemiecki, włoskich, słowacki, serbski, hiszpański, chiński i angielski. Jako tłumacz Różycki znany jest z przekładu „Rzut kośćmi nigdy nie zniesie przypadku” Stéphane’a Mallarmégo oraz „Wątpewności” Jacquesa Burko. Mieszka w Opolu.

Lubi mówić i pisać o książkach, dlatego nierzadko można go usłyszeć w radiu bądź czytać na łamach prasy. Od ponad dziesięciu lat współprowadzi audycję „Piątka z literatury” na falach RMF Classic. Publikował też m.in. w „Tygodniku Powszechnym” czy „Bluszczu”. Przez wiele lat był związany z Instytutem Książki, a od stycznia 2017 pracuje na rzecz programu Kraków Miasto Literatury UNESCO. Wraz z Agnieszką Karp-Szymańską i Łukaszem Dębskim wymyślił Festiwal Literatury dla Dzieci.

Urodzony w 1957 roku skrzypek improwizujący i aranżer. Ukończył Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, z którą jest związany do dziś — prowadzi klasę skrzypiec w Instytucie Jazzu. Od 1978 roku gra jazz, bluesa, rocka i muzykę klasyczną; w swojej długiej karierze współtworzył i należał do ponad 60 zespołów oraz grał na ponad 40 opublikowanych płytach. Laureat konkursów „Jazz nad Odrą” (1978) oraz „Złoty Smyczek” (1986). Koncertował w Europie, Chinach, Rosji, USA, Algierii. Gembalski związany jest również z teatrem: w latach 90. napisał muzykę do 30 przedstawień i wystąpił w kilkuset spektaklach; stworzył też muzykę do filmów dokumentalnych i programów telewizyjnych. Interesuje się badaniami nad formą w muzyce improwizowanej, co zaowocowało publikacją książki zatytułowanej „Improwizowana forma otwarta — między wolnością a koniecznością”.