Derek Ridgers. Punk London 1977
21.11.2018 — 15.01.2019
Galeria ASP w Katowicach Rondo Sztuki
Kurator: Tobiasz Melanowski
Współpraca: Adrian Chorębała
Wystawa fotograficzna w ramach ⅩⅩⅦ Festiwalu Ars Cameralis
Rok 1977 był niezwykle istotny i przyniósł ważne zmiany na scenie muzycznej w stolicy Wielkiej Brytanii. Na początku roku Sid Vicious zastąpił Glenna Matlocka w Sex Pistols, w kwietniu światło dzienne ujrzał debiutancki album The Clash, a w maju Pistolsi opublikowali swój bodaj największy hit, „God Save The Queen”, i zagrali słynny koncert na Tamizie, natomiast we wrześniu pojawił się debiutancki singiel „Oh Bondage Up Your”s X-Ray Spex. Wiele się działo, i jak powiedział kiedyś autor wystawy — Derek Ridgers — był to najprawdopodobniej ostatni rok, kiedy młodzieżowa subkultura miała tak ogromny wpływ na cały świat.
Debbie Harry, Pauline Murray, Adam Ant, Toyah Wilcox, Siouxsie Sioux, Ari Up, a także liczni bywalcy legendarnych londyńskich klubów The Roxy i Vortex. Fotografie Dereka Ridgersa to piękne świadectwo nie tylko buntu i niezgody, ale także radości i energii ówczesnej młodzieży. Ridgers, pracownik agencji reklamowej ubrany w grzeczny kardigan, towarzyszył narodzinom punkowego ruchu w Londynie — bywał dokładnie tam, gdzie tworzyła się historia. Bohaterowie jego zdjęć — zarówno gwiazdy, jak i anonimowi uczestnicy koncertów oraz bywalcy klubów — są w swoim buncie prawdziwi.
„Punk London 1977” to zapis emocji, nihilistycznej zabawy, braku przyszłości (chociaż po wielu latach wiemy już, że sztandarowe hasło „no future” było błędne). Wystawa była kolejnym spojrzeniem na dziedzictwo punkowe, jeden z głównych bloków tematycznych ⅩⅩⅦ Festiwalu Ars Cameralis (więcej informacji TUTAJ → po kliknięciu otworzy się nowa karta przeglądarki).
Derek Ridgers — bios
Jeden z najsłynniejszych fotografów brytyjskiej kultury ulicznej. Choć ma na koncie portrety Jamesa Browna, członkiń Spice Girls, Clinta Eastwood czy Johnny’ego Deppa (a także polityków, gangsterów i sportowców), znany jest przede wszystkim jako dokumentalista subkultur. Jego najsłynniejsze zdjęcia pochodzą z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych: Ridgers fotografował punków, skinheadów, przedstawicieli New Romantic, gotów, gangsterów, raverów i to, co w postpunkowym świecie z tego zostało. Stworzył subiektywny katalog postaw sprzeciwu Wielkiej Brytanii czasów Margaret Thatcher, a przy tym interesujący obraz Londyńczyków: ludzi, którzy nigdy nie dają miastu zasnąć. Współpracował z najbardziej znanymi brytyjskimi mediami: „Time Out”, „NME”, „The Sunday Telegraph”, „The Guardian”, „The Independent” czy „The Observer”. Do jego najsłynniejszych albumów należą „Skinheads: 1979—1984”, „Punk London 1977” oraz „78—87 London Youth”.
