Śląskie. Serce Europy

Pytanie „Czym jest Śląsk?” przez setki lat doczekało się dziesiątków różnych, czasem wzajemnie sprzecznych odpowiedzi. Region ten bywał mityczną krainą, zamieszkaną przez baśniowe stworzenia, jak i centrum industrialnej rewolucji, wspomagającej świat na drodze ku nowoczesności. Jego mieszkańcy — wielokulturowa, wielonarodowa i wielojęzyczna mieszanka ludzi — wypełnili tę przestrzeń setkami marzeń i nadziei, czując, że właśnie tutaj, w samym sercu Europy znaleźli dla siebie najlepsze miejsce do życia. Spoglądając na nocne zdjęcia satelitarne Śląska widzimy pulsującą galaktykę miast, tajemniczą partyturę cieni i świateł, promieniujących aż do najdalszych zakątków kontynentu. Dni Województwa są okazją do prezentacji dokonań artystów, których twórczość łączy w sobie tradycję z nowoczesnością.

Od 9 do 13 maja w sześciu miastach Województwa Śląskiego (Katowice, Chorzów, Sosnowiec, Bielsko-Biała, Częstochowa oraz Rybnik) odbyło się kilkadziesiąt artystycznych wydarzeń, dzięki którym mieszkańcy województwa mogli poczuć, iż żyją w wielobarwnej, wielokulturowej krainie, w samym centrum Europy, ale nade wszystko, wierzymy, iż poczuli się jeszcze bardziej „u siebie”, w tej krainie, gdzie krzyżują się drogi wielu artystycznych losów, opowieści i intymnych historii.

Dźwięk serca, jego ciche równomiernie uderzenia, podobnie jak wypowiadane słowa i wirujące głosy, trwają i będą krążyć w nieskończonym oceanie, ze wszystkimi odcieniami, barwami, na zawsze. Gdy w tej przestrzeni wypowiada się słowo Śląsk, zaczynamy myśleć o całym zestawie pojęć oraz znaczeń z nim powiązanych: światło i cień, słońce, ziemia, wkraczamy w specyficzne zapachy oraz niepowtarzalną paletę kolorów, widzimy lasy, wzgórza, pola, balansujemy na granicy rzeczywistości i fantasmagorii, a tak po prostu myślimy o życiu i marzeniach.

Z jednej strony nasze myśli biegną ku odrębnej fizjonomii geograficznej, cywilizacyjnej oraz kulturowej. Jednocześnie wpisani jesteśmy w rytm i drżenie całego kontynentu, gdyż stanowimy jedno nierozerwalne polis. Europa wygląda jak gigantyczna partytura, jak unikalny zapis nutowy. Gdy spoglądamy na nią przez pryzmat nocy, widzimy gigantyczną orkiestrę z oświetlonymi pulpitami miast, nad którymi widnieje chór dźwięków. Muzyka jest wcześniejsza niż słowo i ważniejsza, tak się wydaje, niż orkiestra.