„tu!” {silesian familijo plądrofono}

Wydawnictwo muzyczne jednego z najciekawszych polskich zespołów eksperymentalnych, w którym artyści postanowili opowiedzieć o naszym regionie. Muzycy zaprosili do współpracy swoją ciotkę Licę. Wówczas 83-letnia nestorka rodu snuła opowieści o tym, co pamięta z minionych czasów. Dzięki czemu udało się stworzyć swoisty pomost pomiędzy tam a tu, pomiędzy wtedy i teraz.

→ Limitowana edycja numerowana. 1000 sztuk gratis rozdanych na terenie Śląska z listopadowym numerem czasopisma „Ultramaryna”. 444 sztuki w poszerzonej szacie graficznej, numerowane ręcznie
→ Wydawnictwo muzyczne „tu!” {silesian familijo plądrofono} towarzyszyło ⅩⅤ Festiwalowi Ars Cameralis

„Siedemnastoczęściowe słuchowisko złożone z minimalistycznych, melancholijnych »komentarzy« instrumentalnych oplecionych wokół słodko-gorzkich wspomnień pełnej wigoru Cioci Licy. Na okładce — wzorek z wałka do malowania ścian (pamiętacie taki wihajster?) i Wojtkowe stemple. Bardzo osobista i poruszająca propozycja, która nie podlega ocenie krytycznej — no bo w jaki sposób można skomentować album rodzinnych fotografii? Przemawia do mnie ta muzyka i jest miłym zaskoczeniem u twórcy tyleż płodnego, co trochę bezkrytycznego w wyborze materiału na swoje liczne płyty. Ta śląska saga rodzinna stanowi dopiero pierwszą próbę zmierzenia się Wojtka ze swoją prywatną mitologią człowieka i artysty. Próbę udaną i bliską mi z powodu pokrewieństwa gatunkowego z moją »muzyką literacką« (vide: »Mikrosłuchowiska«). Jestem pewien, że Wojtek w przyszłości wróci do rodzinnego tematu. To podstawowy temat. Nawet artyści nie mogą zaprzeczyć. W sensie muzycznym i estetycznym najbardziej lubię końcówkę płyty od indeksu [13] do [17], w którym córka Wojtka czyta fragment pamiętnika swojego pradziadka”. / Ireneusz Socha